Hotel Chocolat
(laatste update: november 2019)
Op mijn verjaardag kreeg ik van mijn lieve ouders een goudkleurig doosje. All the way from England, waar ze een weekje waren geweest. ‘Happy Birthday’, stond er op de deksel, met daarboven een klein zwart vakje waarin met witte letters het merk stond: Hotel Chocolat.
In eerste instantie dacht ik dat het hier ging om hotelchocolade. Je weet wel, zo’n dun, klein, vierkant, goedkoop chocolaatje dat housekeeping op je hoofdkussen legt en dat zo’n vettig laagje op je gehemelte achterlaat. Maar toen zag ik het onderschrift van het logo: British cocoa grower & chocolatier. Een Britse cacaoteler? Toch maar even Googelen. And guess what: Hotel Chocolat blijkt een exclusief en -vooral in de UK- bekend chocolademerk.
More cocoa, less sugar
De bedenkers van Hotel Chocolat, Angus Thirlwell en Peter Harris, hadden toen ze in 1993 begonnen één missie: chocolade in hun land weer ‘exciting’ maken. Blijkbaar was de Britse chocolade dermate suf dat je bij het eten van een bonbon nog net niet in slaap viel. Ze gingen aan de slag met kwaliteitschocolade (‘more cocoa, less sugar’) en veranderden hun chocolade-en-pepermunt-bedrijfje Choc Express (een naam die mij, eigenaar van ChocCheck.nl én SchrijfExpress.nl, zeer aanspreekt) in Hotel Chocolat. Niet omdat ze een hotel hadden – toen nog niet, maar omdat zo’n Franse naam lekker chic klonk. Oeh la la! Wat volgde, is één groot succesverhaal: de chocolade werd een hit en inmiddels zijn er zo’n 100 winkels, twee restaurants en een super-de-luxe hotel/spa/cacaoplantage in Saint Lucia (de Caraïben).
Geen Fair Trade maar ‘Engaged Ethics’
Hotel Chocolat is ambitieus, in alle opzichten. Aan het wereldwijd bekende Fair Trade-label doet het bedrijf niet mee. Ze hebben volgens eigen zeggen een ‘wider ranging approach’ nodig; de kwaliteit van Fair Trade-cacao kent zijn beperkingen en eigenlijk reikt hun Engaged Ethics Programme (betere prijzen voor de cacaoboeren, zo min mogelijk tussenhandelaren, zo weinig mogelijk afval) verder dan het Fair Trade-label.
Join the Hotel Chocolat club
Bij Hotel Chocolat blijven ze zich ontwikkelen. Ook hun chocolade wordt aan de lopende band verbeterd, aangepast en vernieuwd. Als consument heb je daar gewoon een stem in. Tenminste, als je lid wordt van de club – en dat zijn inmiddels ruim 70.000 mensen. Als club member krijg je voor een vast (en fiks, Hotel Chocolat is niet goedkoop) bedrag iedere maand een doosje met de nieuwste smaakjes thuisgestuurd. Proef, log in en geef je mening. Vinden de meeste clubleden het niks, dan gaat het choco-concept de prullenbak in. Da’s nog eens democratisch werken. Ideetje voor Tony’s, Verkade of andere Hollandse chocolademakers? Poldermodel-chocolade, een gat in de markt!
Hotel Chocolat review
Maar goed, terug naar het gouden doosje. Twaalf fraaie bonbonnetjes die blij zijn dat de lange reis erop zit. Toch zien ze er nog redelijk goed uit, hoewel ik me kan voorstellen dat de ‘echte’ in de winkel nog net een slagje mooier zijn. De hoofdprijs gaat naar Raspberry Pannacotta (al was het alleen al om zijn uiterlijk), met de Billionaire’s Shortbread en Dizzy Praline Dark op een gedeelde tweede plaats. De chocolade is prima. Niet enorm we-want-more-lekker, maar prima. Fijne vulling, heerlijk smeuïg, niets op aan te merken.
Wat vooral blijft hangen is het enorme imago van Hotel Chocolat. Het imperium, dat inmiddels beursgenoteerd is, heeft de oprichters beslist geen windeieren gelegd. Allemaal dankzij de high quality chocolade, of is het toch meer een kwestie van uitgekiende marketing? Misschien moet ik nog een keertje proeven om het zeker te weten. Dat kan natuurlijk het beste bij die plantage-annex-spa-slash-hotel op Saint Lucia. Cadeau-idee voor mijn volgende verjaardag? Mom…? Dad…?
